داستان‌های ناگفته دانشجویان بین الملل از دانشگاه بیرجند

به گزارش روابط عمومی و اطلاع‌رسانی دانشگاه بیرجند، امین فرهنگ‌پور، دانشجوی بین الملل دانشگاه، در ‌سمتِ استاد دانشگاه، نویسنده و پژوهشگر با آفرینش آثار علمی و فرهنگی در حوزۀ عرفان، سیاست، تاریخ، فلسفه و اندیشه ی سیاسی، فعالیت‌های چشم‌‌گیری داشته است. به باور او تنها حفظ موقت دستاوردها و آموزنده‌های اسلاف دانش و تحقیق در مغز، به‌معنای رشد و توسعۀ علمی شمرده نمی‌شود، بلکه زمانی انسان می‌تواند موجب ابداع، ایجاد، اختراع و اکتشاف شود که قدرت تحقیق را درعرصه‌‌‌های علوم در نظام عقلی خودش به ‌دست آورد و خود بتواند حرف جدیدی را در عرصه‌ی علم، عرضه نماید. وی مدت پنج سال است که در ایران زندگی می‌کند. همین مسئله باعث گفتگویی صمیمانه با ایشان شد که توجه‌تان را به آن معطوف می‌داریم.

وی درخصوص چگونگی انتخاب ایران و دانشگاه بیرجند برای زندگی و تحصیل، در ابتدا و با یاد خدا سخنش را با یک بیت معروف  نظامی گنجوی آغاز کرد که می فرماید: «همه عالم تن است و ایران دل» و در ادامه گفت: ایران، سرزمینی کهن با فرهنگ با شکوه است، سرزمین نیکی‌ها، مهد دانش، تمدن و اندیشه، مردم ایران، مردمان نجیبی‌ هستند که هماره ستایش‌‌گر داد و راستی بوده و برای همۀ پارسی‌‌زبانان جهان الگوی دانایی‌اند. ایرانی‌ها از جمله مستعدترین و داناترین ملیت‌های جهان در عرصه دانش و اندیشه هستند و ثابت کرده‌اند که با اتکا به دانش و اندیشه می‌توان به مدارج بلند رسید. بنابراین از یک سو، ما از روزگاران گذشته تا حال، پیوند عمیق تاریخی و فرهنگی با ایران‌شهر و فلات ایران داشته‌ایم و اقوام من همه تاجیکِ آریایی‌نژاد و ایران‌شهری اند و از سوی دیگر، دانشگاه بیرجند به عنوان قطب علمی و آموزشی شرق ایران، یکی از معدود دانشگاهی‌های این کشور است که همواره تلاش نموده تا زمینۀ تحصیلات عالی را برای دانشجویان افغانستانی فراهم نماید، شهریه‌ مناسب، موقعیت جغرافیایی (نزدیکی به مرز افغانستان)، سهولت در فرآیند جذب دانشجویان بین‌الملل و... سبب شد تا بنده، این دانشگاه را جهت تحصیل برگزینم.

وی در خصوص تجربیات و اندوخته‌های خود درباره زندگی و تحصیل در ایران می‌گوید: مهاجرت و ایام تحصیل به‌رغم ایجاد حس غربت و داشتن چالش‌ها و مشکلات، به من کمک کرد تا افق تحصیلی خود را گسترش داده و با آدم‌ها و اندیشه‌های جدید آشنا شوم، و ضمن گسترش ارتباطات بین‌المللی‌ام، ظرفیت سازگاری خود را با محیط‌های آموزشی جدید تقویت کرده و با سبک‌های جدید آموزشی آشنا شوم. 

او تولید دانش و اندیشه، حاکمیت آزادی آکادمیک، داشتن محیط گرم و صمیمی، حسن سلوک و ارزش‌‌های والای اخلاقی/ انسانی دست‌اندرکاران و متولیان این دانشگاه و عدم تعصب و تبعیض آنان با دانشجویان بین‌الملل، داشتن محیط تحصیلی آرام و مناسب، داشتن خوابگاه و سرویس رفت و برگشت و... را از اهم نقاط قوت دانشگاه بیرجند هم به لحاظ تحصیلی و هم به لحاظ امکانات رفاهی می‌داند و به دانشجویان غیرایرانی خصوصا هموطنانش برای ادامه تحصیل در دانشگاه بیرجند توصیه می کند که با توجه به اینکه، کشور افغانستان در حال حاضر بیش از هر زمان دیگری به دانش، اندیشه، تولید علم و افراد متخصص نیاز دارد تا در مسیر توسعه و آبادی گام بردارد و دست‌یابی به چنین اهداف بلندی مستلزم داشتن نیروهای تحصیل‌کرده و خلاق است، بنابراین دانشگاه‌های ایران می‌توانند در این عرصه، نقش ارزشمندی ایفا کنند. لذا برای دانشجویان افغانستانی بهتر است که از ظرفیت‌های علمی و تحصیلی دانشگاه بیرجند استفادۀ بهینه کنند و زمینۀ تحصیل را برای خواهران و برادران خود در افغانستان نیز فراهم نمایند تا بتوانند از امکانات تحصیلی این دانشگاه بهره‌مند گردند.
او در پایان اظهار امیدواری کرد، دانشگاه بیرجند، بورسیه‌های تحصیلی رایگان را برای خواهران محروم از تحصیل نیز در نظر بگیرد و زمینه  حضور آنان را در این دانشگاه فراهم نماید. همچنین تقویت کتابخانه دانشگاه، اعطای بورسیه‌های تحصیلی به دانشجویان غیرایرانی، جذب استادان مجرب، تقویت سیستم آموزشی مطابق با استاندردهای بین‌المللی، تاسیس رشته/مقطع دکترای علوم سیاسی، معیاری‌سازی خوابگاه‌های دانشجویی و سرویس‌های رفت و برگشت، ایجاد انستیتو موسیقی، ایجاد کتابخانه‌ای جداگانه برای دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، برگزاری مسابقات درسی و مناظره‌های علمی میان دانشجویان، از اهم پیشنهادات او برای بهبود کیفیت عملکرد دانشگاه بیرجند است.